ماموریت و حق ماموریت

ماموریت و حق ماموریت دو مفهوم مرتبط در قانون کار ایران هستند که به شرح زیر تعریف می‌شوند:

ماموریت:

ماموریت به سفری که کارگر یا کارمند به دستور کارفرما برای انجام وظایف شغلی خود به خارج از محل خدمت خود انجام می‌دهد، گفته می‌شود.

شرایط ماموریت:

• اعزام به ماموریت باید با دستور کتبی کارفرما باشد.
• محل ماموریت باید خارج از محل خدمت کارگر یا کارمند باشد.
• هدف از ماموریت باید انجام وظایف شغلی باشد.

حق ماموریت:

حق ماموریت مبلغی است که کارفرما به کارگر یا کارمند در قبال انجام ماموریت پرداخت می‌کند تا جبران هزینه‌های سفر، اقامت، غذا و سایر هزینه‌های مرتبط با ماموریت باشد.

موارد قابل پرداخت در حق ماموریت:

• هزینه رفت و آمد: شامل هزینه بلیط هواپیما، قطار، اتوبوس یا سایر وسایل نقلیه عمومی.
• هزینه اقامت: شامل هزینه هتل، مهمانپذیر یا سایر محل‌های اقامت.
• هزینه غذا: شامل صبحانه، نهار، شام و میان وعده.
• سایر هزینه‌ها: شامل هزینه‌های مربوط به حمل و نقل بار، ارتباطات، لباس و … .

نحوه محاسبه حق ماموریت:

• در بخش دولتی: حق ماموریت طبق آیین‌نامه‌ها و بخشنامه‌های دولتی محاسبه می‌شود.
• در بخش خصوصی: حق ماموریت طبق توافق بین کارفرما و کارگر یا کارمند تعیین می‌شود.

قوانین و مقررات مربوط به ماموریت و حق ماموریت:

• ماده ۴۶ قانون کار
• آیین‌نامه نحوه استفاده از مرخصی و استراحت هفتگی و تعطیلات و ماموریت کارکنان دولت
• بخشنامه‌های مربوط به حق ماموریت در بخش دولتی

نکات مهم:

• کارگر یا کارمندی که به ماموریت فرستاده می‌شود، موظف است دستورات کارفرما را در حین ماموریت به طور دقیق اجرا کند.
• کارگر یا کارمند باید گزارش کامل و مستندی از فعالیت‌های خود در حین ماموریت به کارفرما ارائه دهد.
• در صورت عدم انجام وظایف توسط کارگر یا کارمند در حین ماموریت، کارفرما می‌تواند از پرداخت حق ماموریت به وی خودداری کند یا هزینه‌های مازاد را از وی مطالبه کند.

ماموریت و حق ماموریت از جمله مواردی هستند که در قانون کار به آنها توجه شده است. این موضوع نشان‌دهنده اهمیت حمایت از حقوق کارگران و کارمندان در حین انجام ماموریت است.